“Podręcznik stylów” Ernsta Rettelbuscha, architekta z Norymbergi, po raz pierwszy ukazał się w 1914 roku. Jest największym życiowym dokonaniem tego znawcy i miłośnika sztuki. Rettelbusch to również doświadczony praktyk, czynny architekt, projektant wnętrz i twórca mebli.
Rettelbusch stworzył ogromny zbiór rysunków piórkiem, na których utrwalił wszystko, co uznał za istotne do przedstawienia skomplikowanego rozwoju sztuki zdobniczej w ciągu wieków. Zrobił to na podstawie znajomości muzealnych, krajowych i zagranicznych zbiorów oraz najważniejszych publikacji na ten temat. Pomagali mu współpracownicy: Karl Hoffmann, Tobias Reiff i August Erdmann.
Ten niezwykle obszerny materiał Rettelbusch zgromadził z myślą o studentach i koneserach sztuki. Książka miała być wprowadzeniem w arkana rzemiosła artystycznego. Autor nie chciał tworzyć książki dla historyków sztuki (ci posługują się dziś zdjęciami). Nie chciał też stworzyć podręcznika, zawierającego gotowe do skopiowania wzory. Wiedział, że każdy rzemieślnik‑artysta musi znajdować własne rozwiązania i wyrażać własnego ducha. W przeciwnym razie jego dzieło nie przetrwa próby czasu. Taka nauka płynęła z minionych czasów. Nasza epoka również ma przywilej czerpania z bogatych źródeł, sięgania do zasobów form, jakie ludzie wypracowali w ciągu minionych pięciu tysiącleci.
Gdy Ernst Rettelbusch rozpoczynał swoje prace, oczy budowniczych i artystów‑rzemieślników, szukających wzorów w historii, zwrócone były przede wszystkim na renesans. W niniejszym wydaniu nieco ograniczono elementy charakterystyczne dla tej epoki (i dla gotyku). Były one reprezentowane ponad miarę w poprzednich edycjach. Z drugiej strony ważne było aby, nie zmieniając zasadniczo charakteru tego dzieła, wprowadzić do niego przykłady stylów, znane z najnowszych odkryć na terenie Skandynawii, Chin czy Japonii. Wprowadzenia tych zmian podjęli się dr Rudolf Schnellbach i dr Hans Bolten oraz graficy E.O. Glinz oraz J.L. Schäffer.
